شرح دعای روزه بیست و دوم ماه مبارک رمضان

شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان از آیت الله مجتهدی (ره)

 

اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ؛

خدایا! درهای فضلت را به روی من باز کن.

الان خداوند با فضل خود با ما معامله می کند و اگر بخواهد با عدلش با ما برخورد کند کار همه ما خراب است. در  دعا می خوانیم «اَللّهم عاِملنا بِفَضلِک وَ لا تُعامِلنا بِعَدلِک» [شرح اصول کافی، ملا صالح مازندرانی،  ج 10، ص 191]

نتیجه اعمال را می بینیم

لذا در قرآن آمده است که: «ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِک» [سوره مبارکه نساء، آیه شریفه 79] هر پیش آمدی که بر سر شما می آید بخاطر اعمال بد خودتان هست « و یعفوا عن الکثیر» تازه خیلی از امور بد شما را خدا ندیده  می گیرد. و این ندیده گرفتن خیلی از کارهای بد ما از سوی، خدا فضل اوست و اگر بخواهد مو به مو محاسبه کند عدل اوست. از خدا بخواهیم که با فضل خودش با ما برخورد کند.

 

وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ؛

خدایا! برکاتت را بر ما نازل کن، برکات چیست؟ بعضی ها عمر با برکت دارند؛ اگر پول داری کار خیر بکنی و اگر طلبه و عالم هستی برکت داشته باشی، مثل شیخ محمد حسین زاهد که می گفت: من پنج هزار شاگرد تربیت کرده ام .مثل شیخ عباس قمی، ایشان چقدر عمر با برکتی داشته است، این همه کتاب نوشته است.

این گونه نباشیم

به مرحوم شیخ محمد حسین اصفهانی گفتند: شخصی می خواهد شما را ببیند، نزدیک ظهر هم بود و ایشان قصد داشت استراحت کند، ولی ماخوذ به حیا شد و گفتند: بگوئید بیاید؛

آن شخص که وارد شد ایشان دیدند آن شخص تازه وارد قیافه علمایی هم دارد و تصور کرد از مراجع تقلید هستند؛ و احوال پرسی کردند

مرحوم اصفهانی سوال کردند : شما اهل کجایی؟

مرد گفت: اصفهان

شیخ: در آنجا مشغول چه کاری هستید؛ تدریس دارید، منبر می روید و ...؟

گفت: خیر

شیخ : کتاب می نویسید؟

گفت: خیر

شیخ: طلبه پروری می کنی؟

گفت: خیر

شیخ: پس چکار می کنی

گفت: سالی یک مرتبه «نعش» می شوم

مرحوم اصفهانی فهمید که او تعزیه خوان هست، سالی یک مرتبه روز عاشورا روی تختی می خوابد و نقش جنازه را بازی می کند و مردم روی او پول می ریزند و خرج سالش را در می آورد ، باز خدا پدر و مادر این شخص را بیامرزد که حداقل نعش می شود، بعضی ها نعش هم نمی شوند!

 

وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ؛

خدایا! من را به اموری که مورد رضای توست موفق بدار، اهل دعا و دستگیری از دیگران باشم. کاری بکنم که خدا از من راضی بشود.

 

وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ

خدایا! من را در وسط بهشت ساکن کن، شاید وسط بهشت محل سکونت اولیاء الهی است که آن را از خدا درخواست می کنیم

 

یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّین

ای خدایی که دعای مضطرین را اجابت می کنی، دعاهای امروز را در حق من مستجاب کن.

شب قدر

 

 

شرح دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

شرح دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان از آیت الله مجتهدی (ره)

 

اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ دَلِیلاً؛

خدایا! یک راهی برای من پیدا بشود که تو از من راضی بشوی.

 در حدیث آمده است که اگر می خواهید بدانید که آیا خدا از شما راضی هست یا نه؟ به خودت نگاه کن ببین که آیا از خدا راضی هستی یا نه؟ اگر تو از خدا راضی هستی، خدا هم از تو راضی هست و اگر راضی نیستی و ته دلت اعتراض داری که چرا فلانی دارد و من ندارم، بدان که خدا هم از تو راضی نیست. غالب ما در زندگی این طور هستیم که می گوئیم چرا خدا به من مال و اموال و ... نداده و به فلانی داده است!؟

در روایت آمده است که «اَنتُم کَالمَرضَی وَ رَبُّ العَالَمِین کالطَبیب؛ شما مثل مریض هستید و خدا هم مثل طبیب است». [مستدرک الوسائل، ج 3، ص 177] الان در بیمارستان ها در یک اتاق ده نفر یا بیشتر بستری هستند و طبیب به هر یک دستور العمل خاص او را می دهد و هر مریضی برنامه غذایی خاصی دارد، بعضی از مریض ها هم برنامه پرهیز از غذاهای خاص را از طرف دکتر دریافت می کنند، اگر طبیب گفت: به آقای فلانی فلان غذای خاص را ندهید، آیا مریض با دکتر گلاویز می شود و شکایت می کند که چرا من نباید غذای مورد علاقه ام را بخورم؟ یا اطاعت می کند و تشکر؟ اگر عاقل باشد از دکتر تشکر می کند و هیچ چون و چرایی نمی کند، نسبت ما هم بخدا مثل همان طبیب و مریض هست و ما هم باید از خدا تشکر کنیم بخاطر خیلی از ندادها، اگر می بینم که باجناق و فامیلم  مال و اموال فراوان دارند و من ندارم خداوند مصلحت من را می خواسته است، اگر از خدا راضی شدی خدا هم از تو راضی می شود.

حکایت

شیخ عباس قمی(ره) در کتاب سیر المنازل، مقامات العلیه داستانی نقل می کند: [کشکول شیخ بهایی، ج 1، ص 219]، عابدی بود که در کوه های لبنان عبادت می کرد و هر شب از عالم غیب برای او افطاری آماد می شد، تا این که شبی برای او افطاری نیامد و این شخص عابد از کوه پایین آمد و در خانه گبری رفت و در آن جا هم سگی زندگی می کرد؛ عابد از گبر تقاضای نان نمود و آن گبر کافر سه قرص نان به او داد، سگ به دنبال عابد آمد و عابد یکی از سه قرص نان را به او داد، ولی باز هم سگ به دنبال عابد می آمد و ناچار قرص دوم نان را هم به سگ داد، ولی باز هم سگ به دنبال عابد می آمد و بالاخره عابد عصبانی شد و گفت: تو چقدر بی حیا هستی؟! من از صاحب تو سه قرص نان گرفته ام و دو تای آن را به تو داده ام ولی باز هم تو مرا رها نمی کنی؟! سگ بصدا درآمد و گفت: تو بی حیا هستی، من سالها بر در خانه این گبر بوده ام و خیلی وقت ها به من غذا نداد، ولی با وجود این او را رها نکردم ولی تو یک شب بی غذا ماندی از پای کوه آمدی در خانه گبر.

وَ لاَ تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ عَلَیَّ سَبِیلاً؛

خدایا! کاری کن که شیطان در ماه رمضان و بعد از آن به من راه پیدا نکند.

حالا اگر بخواهیم شیطان به ما راه پیدا نکند چه باید کرد

راههای دفع شیطان

 در حدیث آمده است، سه طایفه اند که شیطان با ایشان کار ندارد:

1. کسی که یاد خدا باشد؛
2. کسانی که در سحرها استغفار می کنند؛
3. کسی که از خوف خدا گریه می کند. [مستدرک الوسائل، ج 12، ص 147]

 

وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِی مَنْزِلاً وَ مَقِیلاً

خدایا بهشت را منزل من قرار بده و آسایشگاه ما را بهشت قرار بده؛ اگر با ایمان از دنیا بروید شفاعت شامل حالتان می شود و اهل بهشت می شوید

 

یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ الطَّالِبِین

ای خدایی که حوایج طالبین را برآورده می کنی.

دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی

 

 

شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان

شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان از آیت الله مجتهدی (ره)

اللهم افتح لی فیه ابواب الجنان؛
در اینجا منظور از اینکه می گوییم خدایا! درهای بهشت را بر روی من بگشای این است که خداوند ما را از گناهانی که در طول عمر خویش انجام داده ایم پاک سازد و حسنات و کارهای نیک ما را افزون سازد؛ چرا که تا انسان گنهکار باشد و از خیرات و حسنات به دور باشد، بهشت بر او حرام خواهد بود و تنها هنگامی دربهای بهشت روی او گشوده می شود که هیچ گناهی بر او نباشد و اینکه می گوییم درهای بهشت را بر روی ما بگشای، به این خاطر است که خداوند به ما عنایت فرماید تا طوری در دنیا زندگی کنیم که بتوانیم در آخرت از هر دری که خواستیم وارد بهشت شویم.

و اغلق عنی فیه ابواب النیران
برای آنکه بفهمیم منظور از «اغلق عنی فیه ابواب النیران» چیست؟ اشاره می کنیم به فرموده خداوند عز و جل در قرآن کریم: « أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن یُحَادد اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِیهَا ذَلِکَ الْخِزْیُ الْعَظِیمُ؛ آیا نمی دانند که هر کس با خداوند و رسولش دشمنی نماید، آتش جهنم برای اوست که در آن جاودان خواهد ماند». (توبه / آیه 64) 
با توجه به این آیه شریفه در می یابیم ما در این روز در اصل با این دعا از خداوند می خواهیم ما را جزء کسانی قرار دهد که از دستورات ذات اقدسش و رسول گرامی اش پیروی کنیم چرا که پیروی از خداوند و رسولش برابر با رستگاری در دنیا و آخرت و دوری از آتش دوزخ است.

و وفقنی فیه لتلاوه القرآن یا منزل السکینه فی قلوب المومنین؛ 
و مرا در این روز توفیق تلاوت قرآن عطا فرما ای فرود آورنده وقار و سکینه بر دل های اهل ایمان.
از پیامبر اکرم (ص) توصیه هایی در مورد تلاوت قرآن دارند. رسول گرامی اسلام فرمودند: «نوروا بیوتکم بتلاوه القرآن اولا تتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری، صلوا فی لکنائس و البیع و عطلوا بیوتهم فان البیت اذا کثر فیه تلاوه القرآن کثر خیره و انسع اهله و اضاء لاهل السماء کما تصنئی نجوم السماء لاهل الدنیا؛ خانه های خود را به تلاوت قرآن روشن کنید و آنها را گورستان نکنید چنانچه یهود و نصارا کردند، در کلیساها و عبادتگاه های خود نماز کنند ولی خانه های خویش ار معطل گذارده اند (و در آنها عبادتی انجام ندهند) زیرا که هر گاه در خانه بسیار تلاوت قرآن شود خیر و برکتش زیاد شود و اهل آن به وسعت رسند و آن خانه برای اهل آسمان درخشندگی دارد چنانچه ستارگان آسمان برای اهل زمین می درخشند». (اصول کافی، جلد 4) 
هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «لکل شی ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان؛ هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ما، ماه مبارک رمضان است». پس با اینحال ما نیز از خداوند در این روز می خواهیم که به ما توفیق عنایت فرماید تا بتوانیم کلام نورانیش را تلاوت کرده و به آن جامه عمل بپوشانیم.

 

دعای روز بیستم

شب قدر

 

 

تسلیت

دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان

*شرح دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان از آیت الله مجتهدی رحمه الله علیه* (با تلخیص و کمی اضافه)

 

اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِیهِ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ؛

« وفّر » به معنی « زیاد کن » خدایا! روزی من را زیاد کن تا از برکات ماه مبارک رمضان حظ و بهره فراوان ببرم و برکات ماه رمضان همان قرآن خواندن و دعای ابو حمزه خواندن است و گریه کردن بر سختی مرگ و آنچه پس از مرگ در پیش رو داریم. چرا که قبر ندا می دهد من خانه تنهایی تو هستم «اَنَا بیتُ الوَحْدَه».

«حظ» به معنی بهره می باشد، بعضی ها در معاملات و قرض دادن هایشان بهره حرام می گیرند و اهل ربا هستند، و دولت وظیفه دارد با ربا خواران مقابله کند؛ من تعجب می کنم که چرا در جمهوری اسلامی هنوز عده ای ربا خواری می کنند و دولت هم هیچ اقدامی نمی کند! باید عده ای از طرف دولت تجسس کنند و اهل ربا را شناسایی و مجازات کنند.

فراموش نکنیم بهره دو نوع است، یکی بهره حرام مثل ربا و … و یکی هم بهره معنوی مثل ماه رمضان که محل دعا و بهره های معنوی می باشد.

 

وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَی خَیْرَاتِهِ؛

خدایا! راه خیرات را برای من آسان کن

یکی از خیرات افطاری دادن هست، اگر تمکن مالی دارید افطاری بدهید، که ثواب زیادی هم دارد؛ سابق در مساجد افطاری می دادند که باعث جذب بچه ها به مساجد می شد و کار خوب و پسندیده ای بود، یا درخت توت در مسجد می کاشتند تا پای بچه ها به مسجد باز شود، باید مسجد جذابیت داشته باشد تا جوانان و بچه ها به آنجا بیایند الان غالب افراد در مساجد پیرمردها هستند! چرا؟! از این رو از خدا بخواهید که راه خیرات را برای ما آسان بکند؛ باید از حال همسایه خود با خبر باشید؛ بعضی ها سحری ندارند بخورند با نان خالی روزه می گیرند؛ شما مسئول هستید حتی اگر بی خبر باشید! باید تحقیق کنید و از حال همسایه فقیرتان اطلاع داشته باشید.

*مواخذه اصحاب توسط امام معصوم* علیه السلام

در روایت است که شخصی مورد مواخذه امام معصوم علیه السلام قرار گرفت که چرا تو از حال همسایه فقیرت بی خبری؟

آن شخص گقت: نمی دانستم

حضرت فرمودند: مواخذه ات می کنم که چرا نمی دانستی؛ اگر با خبر بودی که همسایه ات ندارد و کمک نمی کردی که کافر بودی! صرف دعا خواندن انسان را بهشتی نمی کند باید زیر بال و پر فقراء را گرفت؛ آن هم نه هر فقیری، بلکه فقیر آبرومند که فقیر هست و اظهار فقر نمی کند.

 

وَ لاَ تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ؛

خدایا! مرا از قبول حسنات محروم نکن

 خدایا اگر کار خوبی می کنم اهل نماز شب و دعای ابوحمزه و … هستم حسنات آن اعمالم را به من برسان  و محرومم نکن؛ یعنی کاری کنم که آن حسناتم از بین برود، مثلا اگر یک غیبت کنم تمام اعمال چهل روزه من از بین می رود [مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۳۲۲] در حدیث آمده است که اگر کسی غیبت کند عبادات چهل روزه او در نامه کسی که مورد غیبت قرار گرفته است نوشته می شود. [ارشاد القلوب، ترجمه رضایی، ج ۱، ص ۲۷۸]

از این رو اگر کسی غیبت شما را کرد باید برای او چشم روشنی هم ببرید چون تا چهل روز هر کار خیری که بکند در نامه اعمال شما ثبت می شود؛ در جامع السعادت آمده است که شخصی مورد غیبت قرار گرفت و آن شخص برای غیبت کننده هدیه فرستاد و تشکر کرد. [جامع السعادات، ج ۲، ص ۳۱۶] باید هر روز بگوییم که خدایا! کاری کن که حسناتم مورد قبول تو واقع بشود.

 

یَا هَادِیاً إِلَی الْحَقِّ الْمُبِین؛

ای خدایی که راهنمایی می کنی به سوی حق

 الان چقدر باید از خدا شکر گذار باشیم که ما را به دین حق هدایت نموده است و به شیعه دوازده امامی هدایت کرده؛ همه، شیعیان امیر المومنین علی بن ابیطالب  علیه السلام  هستید. «و الَی الحقِ المُبین » در حقیقت ولایت اهل بیت علیهم السلام هست که خداوند ما را به سوی ولایت اهل بیت هدایت نموده است. ای خدایی که ما را به حق مبین و آشکار هدایت کرده ای این دعاها را در حق ما مستجاب بفرما.