دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان
*شرح دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان از آیت الله مجتهدی رحمه الله علیه* (با تلخیص و کمی اضافه)
اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِیهِ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ؛
« وفّر » به معنی « زیاد کن » خدایا! روزی من را زیاد کن تا از برکات ماه مبارک رمضان حظ و بهره فراوان ببرم و برکات ماه رمضان همان قرآن خواندن و دعای ابو حمزه خواندن است و گریه کردن بر سختی مرگ و آنچه پس از مرگ در پیش رو داریم. چرا که قبر ندا می دهد من خانه تنهایی تو هستم «اَنَا بیتُ الوَحْدَه».
«حظ» به معنی بهره می باشد، بعضی ها در معاملات و قرض دادن هایشان بهره حرام می گیرند و اهل ربا هستند، و دولت وظیفه دارد با ربا خواران مقابله کند؛ من تعجب می کنم که چرا در جمهوری اسلامی هنوز عده ای ربا خواری می کنند و دولت هم هیچ اقدامی نمی کند! باید عده ای از طرف دولت تجسس کنند و اهل ربا را شناسایی و مجازات کنند.
فراموش نکنیم بهره دو نوع است، یکی بهره حرام مثل ربا و … و یکی هم بهره معنوی مثل ماه رمضان که محل دعا و بهره های معنوی می باشد.
وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَی خَیْرَاتِهِ؛
خدایا! راه خیرات را برای من آسان کن
یکی از خیرات افطاری دادن هست، اگر تمکن مالی دارید افطاری بدهید، که ثواب زیادی هم دارد؛ سابق در مساجد افطاری می دادند که باعث جذب بچه ها به مساجد می شد و کار خوب و پسندیده ای بود، یا درخت توت در مسجد می کاشتند تا پای بچه ها به مسجد باز شود، باید مسجد جذابیت داشته باشد تا جوانان و بچه ها به آنجا بیایند الان غالب افراد در مساجد پیرمردها هستند! چرا؟! از این رو از خدا بخواهید که راه خیرات را برای ما آسان بکند؛ باید از حال همسایه خود با خبر باشید؛ بعضی ها سحری ندارند بخورند با نان خالی روزه می گیرند؛ شما مسئول هستید حتی اگر بی خبر باشید! باید تحقیق کنید و از حال همسایه فقیرتان اطلاع داشته باشید.
*مواخذه اصحاب توسط امام معصوم* علیه السلام
در روایت است که شخصی مورد مواخذه امام معصوم علیه السلام قرار گرفت که چرا تو از حال همسایه فقیرت بی خبری؟
آن شخص گقت: نمی دانستم
حضرت فرمودند: مواخذه ات می کنم که چرا نمی دانستی؛ اگر با خبر بودی که همسایه ات ندارد و کمک نمی کردی که کافر بودی! صرف دعا خواندن انسان را بهشتی نمی کند باید زیر بال و پر فقراء را گرفت؛ آن هم نه هر فقیری، بلکه فقیر آبرومند که فقیر هست و اظهار فقر نمی کند.
وَ لاَ تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ؛
خدایا! مرا از قبول حسنات محروم نکن
خدایا اگر کار خوبی می کنم اهل نماز شب و دعای ابوحمزه و … هستم حسنات آن اعمالم را به من برسان و محرومم نکن؛ یعنی کاری کنم که آن حسناتم از بین برود، مثلا اگر یک غیبت کنم تمام اعمال چهل روزه من از بین می رود [مستدرک الوسائل، ج ۷، ص ۳۲۲] در حدیث آمده است که اگر کسی غیبت کند عبادات چهل روزه او در نامه کسی که مورد غیبت قرار گرفته است نوشته می شود. [ارشاد القلوب، ترجمه رضایی، ج ۱، ص ۲۷۸]
از این رو اگر کسی غیبت شما را کرد باید برای او چشم روشنی هم ببرید چون تا چهل روز هر کار خیری که بکند در نامه اعمال شما ثبت می شود؛ در جامع السعادت آمده است که شخصی مورد غیبت قرار گرفت و آن شخص برای غیبت کننده هدیه فرستاد و تشکر کرد. [جامع السعادات، ج ۲، ص ۳۱۶] باید هر روز بگوییم که خدایا! کاری کن که حسناتم مورد قبول تو واقع بشود.
یَا هَادِیاً إِلَی الْحَقِّ الْمُبِین؛
ای خدایی که راهنمایی می کنی به سوی حق
الان چقدر باید از خدا شکر گذار باشیم که ما را به دین حق هدایت نموده است و به شیعه دوازده امامی هدایت کرده؛ همه، شیعیان امیر المومنین علی بن ابیطالب علیه السلام هستید. «و الَی الحقِ المُبین » در حقیقت ولایت اهل بیت علیهم السلام هست که خداوند ما را به سوی ولایت اهل بیت هدایت نموده است. ای خدایی که ما را به حق مبین و آشکار هدایت کرده ای این دعاها را در حق ما مستجاب بفرما.
