شرح دعای روزه بیست و دوم ماه مبارک رمضان

شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان از آیت الله مجتهدی (ره)

 

اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ؛

خدایا! درهای فضلت را به روی من باز کن.

الان خداوند با فضل خود با ما معامله می کند و اگر بخواهد با عدلش با ما برخورد کند کار همه ما خراب است. در  دعا می خوانیم «اَللّهم عاِملنا بِفَضلِک وَ لا تُعامِلنا بِعَدلِک» [شرح اصول کافی، ملا صالح مازندرانی،  ج 10، ص 191]

نتیجه اعمال را می بینیم

لذا در قرآن آمده است که: «ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِک» [سوره مبارکه نساء، آیه شریفه 79] هر پیش آمدی که بر سر شما می آید بخاطر اعمال بد خودتان هست « و یعفوا عن الکثیر» تازه خیلی از امور بد شما را خدا ندیده  می گیرد. و این ندیده گرفتن خیلی از کارهای بد ما از سوی، خدا فضل اوست و اگر بخواهد مو به مو محاسبه کند عدل اوست. از خدا بخواهیم که با فضل خودش با ما برخورد کند.

 

وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ؛

خدایا! برکاتت را بر ما نازل کن، برکات چیست؟ بعضی ها عمر با برکت دارند؛ اگر پول داری کار خیر بکنی و اگر طلبه و عالم هستی برکت داشته باشی، مثل شیخ محمد حسین زاهد که می گفت: من پنج هزار شاگرد تربیت کرده ام .مثل شیخ عباس قمی، ایشان چقدر عمر با برکتی داشته است، این همه کتاب نوشته است.

این گونه نباشیم

به مرحوم شیخ محمد حسین اصفهانی گفتند: شخصی می خواهد شما را ببیند، نزدیک ظهر هم بود و ایشان قصد داشت استراحت کند، ولی ماخوذ به حیا شد و گفتند: بگوئید بیاید؛

آن شخص که وارد شد ایشان دیدند آن شخص تازه وارد قیافه علمایی هم دارد و تصور کرد از مراجع تقلید هستند؛ و احوال پرسی کردند

مرحوم اصفهانی سوال کردند : شما اهل کجایی؟

مرد گفت: اصفهان

شیخ: در آنجا مشغول چه کاری هستید؛ تدریس دارید، منبر می روید و ...؟

گفت: خیر

شیخ : کتاب می نویسید؟

گفت: خیر

شیخ: طلبه پروری می کنی؟

گفت: خیر

شیخ: پس چکار می کنی

گفت: سالی یک مرتبه «نعش» می شوم

مرحوم اصفهانی فهمید که او تعزیه خوان هست، سالی یک مرتبه روز عاشورا روی تختی می خوابد و نقش جنازه را بازی می کند و مردم روی او پول می ریزند و خرج سالش را در می آورد ، باز خدا پدر و مادر این شخص را بیامرزد که حداقل نعش می شود، بعضی ها نعش هم نمی شوند!

 

وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ؛

خدایا! من را به اموری که مورد رضای توست موفق بدار، اهل دعا و دستگیری از دیگران باشم. کاری بکنم که خدا از من راضی بشود.

 

وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ

خدایا! من را در وسط بهشت ساکن کن، شاید وسط بهشت محل سکونت اولیاء الهی است که آن را از خدا درخواست می کنیم

 

یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّین

ای خدایی که دعای مضطرین را اجابت می کنی، دعاهای امروز را در حق من مستجاب کن.